Tuesday, May 08, 2007

Dol

El pasado viernes, el hombre que me ha inspirado durante toda mi vida, falleció en Barcelona. En estos momentos, no me siento con fuerzas para continuar con este blog. Se que volveré pronto porque esto es lo que mi padre, un luchador toda su vida, querría. Pero ahora necesito un poco de tiempo para dar sentido a todo lo que está pasando.

Pare, aquest es el meu petit homenatge.
Mai t´oblidarem. Descansa en pau.

37 comments:

  1. Recibe mis más sinceras condolencias. A pesar de no conocer personalmente a Dfons sigo desde hace tiempo tu blog. Un abrazo!

    ReplyDelete
  2. Hostia, lo siento mucho Dfons. Un abrazo.

    ReplyDelete
  3. Mi más sentido pésame. Mis pensamientos te acompañan y que lo sobrelleves honrándole como el te habrá enseñado. Un fuerte abrazo y recibe mis condolencias.

    Sé fuerte. Ánimo y valor.

    ReplyDelete
  4. lo siento mucho. ojala mi hijo el dia que yo fallezca me dedique unas palabras como las tuyas a tu padre.
    animo.
    salva

    ReplyDelete
  5. T'acompanyo en el sentiment dfons!
    Moments de poques paraules i de forts sentiments.

    Una abraçada molt forta!

    Fins molt aviat amic.

    Carlos.
    magiablaugrana

    ReplyDelete
  6. Vaya, lo siento mucho DFons... un fuerte abravo, y ánimo.

    ReplyDelete
  7. Siento mucho la pérdida de tu padre. Llevo semanas sin visitar los blogs y me he quedado de piedra con este post. Ánimo, amigo Dfons.
    Un abrazo.
    Juan Carlos

    ReplyDelete
  8. Anonymous6:36 PM

    dfons, siento tu perdida, un abrazo y a levantar el ánimo.

    ReplyDelete
  9. Anonymous8:31 PM

    Mis condolencias y mi oración en estos momentos. Un fuerte abrazo.

    ReplyDelete
  10. ¡Arriba!

    Un abrazo sincero.

    ReplyDelete
  11. Anonymous10:01 PM

    Animos Dfons en estos duros momentos, no tengo palabras para tan dura perdida.

    Mi mas sentido pesame, y continua adelate, pese a la adversidad.

    El Ñandubay.

    ReplyDelete
  12. Joder amico,lo siento mucho.

    A mi por desgracia me cogió ya hace años y muy joven.Diré algo que no es un consuelo,y es que la muerte de un ser querido al menos para mi,nunca se pasa,sino al reves,con el tiempo me acuerdo más...pero yo como tu,me siento orgulloso de mi padre y esos seres queridos que se han ido,y al menos me acuerdo de ellos con todo el orgullo del mundo.

    ánimo y vuelve en cuanto puedas campeón.Un abbracio crack.

    ReplyDelete
  13. Anonymous9:04 AM

    ¡¡Ánimo dfons!! Hasta pronto.

    ReplyDelete
  14. Òstia Dfons, ho sento molt. Ànim en aquests moments tan difícils.

    ReplyDelete
  15. Ánimo Dfons, fuerza y no abandones en ese unico vínculo que tenemos en comun y no es otro que la mirada crítica a la prensa madridista. Fuerza y espero verte pronto ilustrándonos maestro.

    Vuelve pronto a uno de mis blogs de referencia.

    ReplyDelete
  16. Animo Dfons, són momentos difíciles pero esto siempre se supera, mira hacia delante como tu padre habría querido que hicieras. ANIMO y vuelve cuando puedas

    ReplyDelete
  17. Anonymous2:08 PM

    T'acompanyo en el sentiment, Dfons.

    Fa temps que segueixo el blog, i crec que és un bon moment per deixar el meu primer missatge.

    T'esperarem ansiosos, no ja pel blog, sino perquè voldrà dir que mires endevant... sense deixar de mirar mai enrere.

    UNA ABRAÇADA!!

    ReplyDelete
  18. Los siento Dfons
    Animo y esperamos verte pronto por aquí
    Un abrazo

    ReplyDelete
  19. Ho sento molt DFONS!

    Anims. Recupera't amb calma. Pel que necesitis aqui estem.

    Una forta abraçada.

    ReplyDelete
  20. Lo siento, dfons. ¡Ánimo!

    ReplyDelete
  21. DFONS
    Mai deixis que la pena t'esborri el record dels temps viscuts. Ara, sí, es moment de plorar però, també, de honorar a una persona que t'ho va donar tot.
    Descansi en pau, desconegut amic.

    ReplyDelete
  22. Lo siento mucho Dfons. Mi más sentido pésame.

    ReplyDelete
  23. Ho sento molt, Dfons.

    Ànims, amic, les meves condolències.

    ReplyDelete
  24. Un abrazo, Dfons.

    Y sí, sigue. Como tú mismo sabes, es lo que el quiere, que sigas.

    Ánimo.

    ReplyDelete
  25. Anonymous10:08 PM

    Anims crack... !!!

    ReplyDelete
  26. Anonymous7:34 PM

    ÁNIMO!!!

    SOY DE PANAMÁ, PERO ME GUSTA MUCHO TU BLOG, PORQUE DICES TODO TAL CUAL COMO ES...

    SALUDOS A TODA LA BLOGGEROS!

    ReplyDelete
  27. Anonymous10:24 PM

    osti!, és la 1º vez que visito tu blog, no te conozco de nada y me ha invadido un profundo sentimiento de pena y de estar a tu lado.
    ANIM COMPANY BLAUGRANA!!

    ReplyDelete
  28. Anonymous10:27 PM

    animo

    ReplyDelete
  29. Anonymous6:48 AM

    Requiéscat In Pace.

    ReplyDelete
  30. Amigo, en estos momentos lo único que te puedo decir es ánimo, fuertes abrazos desde Nueva York y te esperamos con muchas ganas.

    ReplyDelete
  31. dfons, muchos ánimos en estos duros momentos.

    ReplyDelete
  32. Anonymous4:58 PM

    Anims en aquests moments tan durs. petons per tu i per tota la teva família. Sempre et recordaré

    ReplyDelete
  33. Siempre entro en tu blog, porque me gusta lo que escribes incluso siendo madridista, que lo soy.

    Pero esto es lo de menos en estos momentos.

    Mucho mucho animo de mi parte. Ahora mismo es lo único que realmente importa.

    Un abrazo

    ReplyDelete
  34. ostia.

    una abraçada forta.

    anims

    ReplyDelete
  35. Dfons,


    El millor que pots fer, passat el dol, és seguir escrivint.

    A mi em va funcionar.

    Una abraçada d'un lector del teu blog, et trobem a faltar

    ReplyDelete